Markos 4:19 “Dünyasal kaygılar, zenginliğin aldatıcılığı ve daha başka hevesler araya girip sözü boğar ve ürün vermesini engeller.”

Yüreklerimiz, aklımın elvermediği kadar farklı şekillerde bizleri dışardan gelebilecek bereketlerin tatmini ve mutluluğu konusunda bize söz vererek yanıltıcı bir şekilde çalışabilirler. Bütün bunlara rağmen karşımıza çıkan olaylar aslında beklentilerimizden çok farklı olabilirler. Yanıltıcı bir yürek şöyle der: ‘Ah keşke istediğim şu veya bu elimde olsa da, şu şekilde bir yaşam, bu şekilde bir işe sahip olsam ne kadar da rahat bir hayata sahip olabilirim’

Ancak yürek, bütün bu istediklerine sahip olduğu zaman tıpkı çöldeki İsrailliler gibi tatminsizlik içine düşerek, bu isteklerinin huzurunda eksikliklerinde duymadığı kadar boşluk ve yürek ezikliği hissetmektedir. Bu yüzden buna zenginliğin aldatıcılığı adı verilmektedir çünkü bunlar yüreğimizin bize vaat ettiklerini yerine getirmekte yetersizdirler.

Aynı şekilde bütün dünyasal yücelikler Davut tarafından ‘yalan’ olarak tanımlanmaktadır. Ne zamana dek boş şeylere gönül verecek, Yalan peşinde koşacaksınız? (Mezmur 4:2). Yalan aslında bizim kendi yüreklerimizde yatmaktadır. Biz olayları yalan haline çevirmekteyiz çünkü kendimize bu olayların kendilerinde barındırmadıkları şeyleri kendi kendimize hayalimizde yaratarak kendimize vaatlerde bulunmaktayız. Zengin adam kendisine zenginliğinde ufak bir cennet vaat etti (Luka 12:19) ama vay haline ki, Tanrı çok geçmeden elindeki her şeyi aldı. ‘Ey aptal adam, bu gece ruhun senden istendiğinde, rahat bulmak için nereye gideceksin?’

Bu yanılgının nedeni ise bizlerin, bize dışarıdan gelecek bu olayları daha gerçekleşmeden, ekşiliği ve acılığı hiç hesaba katmadan sadece tatlı ve rahatlatıcı yönlerini arzulamamızdır. Ancak gerçek hayatta başımıza gelenlerde hem acıyı hem de tatlıyı yaşamaktayız çoğu zaman ise acının oranı tatlı olandan çok çok daha fazla olmaktadır. İşte bu yüzden başımıza gerçekten gelenler, hayal ettiklerimiz veya beklediklerimizden daha acı ve çekilmez bir durumda bize gözükmektedirler. Neredeyse hiçbir şey bizleri, o şeyi ümit ettiğimiz andan daha da fazla tatmin etmemektedir. Fakat burada bahsettiklerimin hepsi bu dünyadaki geçici şeyler için geçerlidir. Asıl kalıcı ve sonsuz olan şeylere sahip olmamız, bunları arzulamamızdan daha da fazla önemlidir. Sonsuz yaşama sahip olan bir imanlının sevinciyle, bu yaşamı bekleyen ve arzulayanın kinden tabii ki kat kat fazla olacaktır.

Daniel Dyke